"Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι"

''Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι''

εκδόσεις Ψυχογιός, 2011
Λένα Μαντά

(Κριτική της μαθήτριας Αλευρά Εριφύλης)

Η ΛΕΝΑ ΜΑΝΤΑ γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη αλλά ήρθε στην Ελλάδα σε μικρή ηλικία. Σπούδασε νηπιαγωγός χωρίς ποτέ να θελήσει να ασκήσει το συγκεκριμένο επάγγελμα. Για τρία χρόνια είχε δικό της θίασο κουκλοθεάτρου, ενώ τα έργα που ανέβαζε ήταν δικής της συγγραφής. Για τις ανάγκες του θιάσου, μάλιστα, διασκεύασε πολλά λαϊκά παραμύθια. Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε τοπικές εφημερίδες και για δύο χρόνια διετέλεσε διευθύντρια προγράμματος σε ραδιοφωνικό σταθμό των βορείων προαστίων. Παράλληλα, είχε δική της καθημερινή ενημερωτική εκπομπή με μεγάλη ακροαματικότητα και ήταν υπεύθυνη για την επιμέλεια των διαφημιστικών σποτ του σταθμού, ενώ πολλά από τα κείμενα ήταν δικά της. Η Λένα Μαντά είναι παντρεμένη, έχει δύο παιδιά και μένει μόνιμα στο Καπανδρίτι.

Η πλοκή...

  Η ζωή είναι σαν το ποτάμι που κυλάει αυτήν την στιγμή μπροστά μας. Έχει την ικανότητα να σε παρασύρει όπου εκείνο θέλει. Πέντε γυναίκες, πέντε διαφορετικοι χαρακτήρες και ταυτόχρονα τόσο ίδιοι που αναζητούν την ελευθερία τους. Επιθυμούν να τραβήξουν τον δρόμο τους και να ανοίξουν τα φτερά τους   πέρα από τον τόπο στον οποίο γεννήθηκαν και κατ' επέκταση έζησαν. Μακριά από το χωριό τους στον Όλυμπο και μακριά από την μητέρα τους. Μελισσάνθη, Ιουλία, Ασπασία, Πολυξένη και Μαγδαληνή αναζητούν τα όνειρά τους μακριά από το πατρικό τους. Μόνο που η ζωή δεν τα φέρνει πάντα όπως θέλουμε!

 Η ΜΕΛΙΣΣΑΝΘΗ είναι μια κοπέλα η οποία θέλει απεγνωσμένα την ελευθερία της. Νιώθει ότι το σπίτι της την πνίγει. Έτσι λοιπόν ξεκινάει η ιστορία της. Την Μελισσάνθη την ερωτεύτηκε από την πρώτη στιγμή ο Απόστολος μόνο που δεν θα μπορούσε κι εκείνη να πει το ίδιο... Ένας ,πλούσιος και έμπειρος άντρας ήταν το εισιτήριο για να ξεφορτωθεί πλέον την γεμάτη πλήξη ζωή της στο χωριό και να γευτεί τις χαρές τις πόλης. Επιτέλους το όνειρο πραγματοποιείται. Ο Απόστολος παντρεύτηκε τελικά την Μελισσάνθη και την πήρε μακριά από το σπίτι της, το σπίτι δίπλα στο ποτάμι...

 Η πρώτη εντύπωση της κοπέλας από την πόλη ήταν η καλύτερη που θα μπορούσε να υπάρξει. Ωστόσο, δεν άργησαν όλες οι προσδοκίες της να διαψευστούν. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, η Μελισσάνθη άρχισε να πλήττει αφόρητα στην καινούργια της ζωή, αισθανόταν εγκλωβισμένη ώσπου βρήκε διέξοδο στην χαρτοπαιξία. Ο σύζυγός της την προσπάθησε να τη σώσει από τον εθισμό αυτόν, ώσπου τελικά η ίδια βρήκε το «αντίδοτο» στην εξάρτησή της: ο έρωτας με τον Άγγελο, έναν χαρισματικό νέο, έκανε τη ζωή της να αποκτήσει νόημα. Η ζωή όμως δεν τα έφερε όπως ήθελε η κοπέλα. Ο Άγγελος αυτοκτόνησε, η Μελισσάνθη έχασε το παιδί της καθώς και το μόνο στήριγμα που της είχε απομείνει, τον πολυαγαπημένο της Απόστολο...

Η ΙΟΥΛΙΑ, μια κοπέλα με δυνατό χαρακτήρα, ήταν η μόνη που αγάπησε πραγματικά το σύζυγό της, το Φωκά. Τον ακολούθησε για μια καινούργια ζωή αφήνοντας κι αυτή με τη σειρά της το σπίτι δίπλα στο ποτάμι…

Τα πράγματα αποδείχτηκαν δύσκολα. Οι δολοπλοκίες της πεθεράς της να την χωρίσει από τον Φωκά αποτελούσαν μια πικρή πραγματικότητα, ώσπου ο Φωκάς αποφάσισε να πάρει την Ιουλία και να μεταναστεύσουν στην Αφρική. Ο Φωκάς ανέλαβε εκεί μια δουλειά. Στην Αφρική απέκτησαν τρεις κόρες όμως και πάλι η ζωή στάθηκε άδικη με την Ιουλία. Έχασε και αυτή τον άντρα της, το μεγάλο της έρωτα και πλέον η μόνη της παρηγοριά ήταν οι κόρες της...

Η ΑΣΠΑΣΙΑ, μια γυναίκα που είχε κλίση στη μουσική και στο τραγούδι, παντρεύτηκε το Σταύρο, ο οποίος μπήκε στην ζωή της τυχαία και μαγεύτηκε από την φωνή της απομακρύνοντάς την από το σπίτι της, το σπίτι δίπλα στο ποτάμι…

 Η Ασπασία και ο Σταύρος απέκτησαν δυο κόρες με τις οποίες σπάνια ασχολιόταν η Ασπασία καθώς οι εργασιακές της υποχρεώσεις (τραγουδίστρια) δεν της άφηνε περιθώρια για αυτά. Η κοπέλα απομακρύνθηκε πολύ από τον άντρα της. Η ζωή της άλλαξε δραματικά μόλις ο άντρας της την πληροφόρησε ότι η κόρη της έπασχε από καρκίνο και πεθαίνει. Το μοιραίο συνέβη και η κοπέλα κατηγορούσε τον εαυτό της. Γι’ αυτό, αποφάσισε να παρατήσει το τραγούδι και να αφοσιωθεί στην άλλη της κόρη. Θεωρούσε ότι η μεγαλύτερη της τιμωρία ήταν ο χαμός της κόρης της, στην οποία είχε αδυναμία, καθώς και η απόρριψη του άντρα της για μία άλλη γυναίκα. Το μόνο στήριγμα που της απέμεινε τελικά ήταν η μικρή της η κορούλα που παραμελούσε και κατάλαβε τελικά ότι αυτή είναι ο άγγελός της...

Η ΠΟΛΥΞΕΝΗ η αλλιώς ΞΕΝΙΑ ΟΛΥΜΠΙΟΥ ήταν το αγρίμι της οικογένειας. Ήθελε να ''δραπετεύσει'' από το χωριό της που δεν την άφηνε να πραγματοποιήσει τα όνειρά της και εισιτήριο για αυτήν την απόδραση στάθηκε ένας θίασος που τον ακολούθησε ένα βράδυ κρυφά από την μητέρα της εγκαταλείποντας το πατρικό της σπίτι, το σπίτι δίπλα στο ποτάμι…

Η Πολυξένη έγινε μεγάλη ηθοποιός με την βοήθεια των καλών της φίλων, οι οποίοι σκοτώθηκαν απρόσμενα ένα βράδυ, όταν αυτή πρόσεχε την κόρη τους. Η πληγή που της δημιούργησε ο χαμός τους ήταν μεγάλη και το μόνο της  στήριγμα πλέον θα ήταν ο άγγελός της η Βασιλική...

Η ΜΑΓΔΑΛΗΝΗ υπήρξε η μόνη που ακολούθησε το όνειρό της και ακολούθησε την θεία της στο εξωτερικό, για να σπουδάσει, μακριά από το σπίτι δίπλα στο ποτάμι…

Η ζωή όμως ήταν και με αυτήν άδικη, πάρα πολύ άδικη. Η Μαγδαληνή γνωρίζει τον άντρα της ο οποίος ενέχεται με επιχειρήσεις της μαφίας. Όταν η κοπέλα έμαθε ότι ο έρωτάς της ήταν ένας αρχιμαφιόζος, κλονίστηκε. Είχαν ήδη αποκτήσει δυο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι αλλά ο θάνατος του άντρα της και του παιδιού της την έκαναν να παρατήσει τα πάντα στο εξωτερικό και να αφοσιωθεί στην κόρη της...

ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΑΥΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥΣ ΕΓΙΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΙΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ! ΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΕΞΑΓΝΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΑΤΡΕΨΟΥΝ ΤΙΣ ΠΛΗΓΕΣ ΤΟΥΣ ΟΙ ΠΕΝΤΕ ΑΥΤΟΙ ΑΤΙΘΑΣΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ?

ΚΡΙΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι είναι ένα συναρπαστικό και ανατρεπτικό βιβλίο. Είναι ένα βιβλίο το οποίο δημιουργεί στον αναγνώστη τρομερή αγωνία για το τι θα συμβεί τελικά στην ζωή των πέντε αυτών γυναικών,  αλλά και συγκίνηση καθώς ο αναγνώστης αναγνωρίζει στοιχεία της προσωπικότητάς του σε κάποια από τις ηρωίδες. Σε πολλά σημεία με έκανε να κλάψω γιατί συμπονούσα τις πέντε αυτές γυναίκες για την αδικία που δέχτηκαν από τις διάφορες συγκυρίες και από την τύχη. Κάθε γυναίκα μέσα από προσωπικές περιπέτειες, εναλλαγές συναισθημάτων, διαφορετικά ευχάριστα ή δυσάρεστα βιώματα βρίσκει την λύτρωση στον κοινό τόπο που τις μεγάλωσε επιβεβαιώνοντας πως πολλές φορές τα όνειρα δεν αρκούν.
Βέβαια, το τέλος με δικαίωσε, γιατί η καθεμία τελικά βρήκε τον δρόμο της.

 Ταυτίστηκα με τους χαρακτήρες του βιβλίου γιατί σε ορισμένες πτυχές του χαρακτήρα τους μου θύμιζαν τον εαυτό μου, που θέλω να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου. Βέβαια, με έκανε να καταλάβω ότι τα όνειρα δεν πραγματοποιούνται χωρίς βοήθεια. Πρέπει να έχεις ένα στήριγμα και τι καλύτερο από το στήριγμα της οικογένειάς σου...

Κατά τη γνώμη μου, ήταν ένα από τα καλύτερα μυθιστορήματα που έχω διαβάσει. Ήταν η πρώτη φορά που μου άρεσε ένα βιβλίο τόσο πολύ και θα το συνιστούσα ανεπιφύλακτα σε όλους, γιατί το βιβλίο προβληματίζει τον αναγνώστη και τον προσγειώνει στην πραγματικότητα...ακόμα και αν αυτή η πραγματικότητα είναι σκληρή. Η ζωή είναι εδώ και μας περιμένει να την ζήσουμε και με τα καλά και με τα άσχημα που θα υπάρξουν. ΔΕΝ πρέπει ποτέ να παρασυρόμαστε από το ''ποτάμι'', αλλά να χαράσσουμε τη δική μας πορεία μαθαίνοντας από τα λάθη μας !!!!