Δευτέρα 17 Μαρτίου 2014

“Η μέθοδος της Ορλεάνης”

“Η μέθοδος της Ορλεάνης”
εκδόσεις Καστανιώτη, 2005
Ευγενία Φακίνου

(Κριτική της μαθήτριας Καραφύλτση Αναστασίας)


(Το βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως έχει προηγηθεί σε άλλη ανάρτηση.)

Η πλοκή…
Η ιστορία του βιβλίου διαδραματίζεται σε ένα χωριό της Ελλάδας τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Η Αρέθα, η πρωταγωνίστρια είναι  ένα κορίτσι που γεννιέται και μένει ορφανό από τη μητέρα της  ενώ παράλληλα ο πατέρας της δεν θέλει ούτε να τη βλέπει διότι την θεωρεί υπεύθυνη για το θάνατο της πολυαγαπημένης του γυναίκας. Το κορίτσι μένει στο σπίτι με τις γυναίκες του σπιτιού, δηλαδή τις δύο αδερφές του πατέρα της (θείες της), τη γιαγιά της και την προγιαγιά της και την μεγάλη σε ηλικία ψυχοκόρη της οικογένειας.
Η Αρέθα, σε όλη τη διάρκεια της ζωής της, ξαφνικά πέφτει σε λήθαργους για μέρες και οι θείες της την περιορίζουν κάθε φορά και περισσότερο, επειδή θέλουν να την προστατέψουν από αυτό το κακό. Μένει μόνη κλεισμένη σε ένα δωμάτιο. Οι θείες της ασχολούνται με τις δουλειές του σπιτιού και δεν έχουν χρόνο να περάσουν μαζί της, ενώ ο πατέρας της συζεί με μια χήρα σε άλλη πόλη και δεν  ενδιαφέρεται  για την κόρη του. Την περίοδο αυτή, μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα χάνει την γιαγιά της και την προγιαγιά της και ενδιάμεσα φεύγει από τη ζωή και η ψυχοκόρη. Μέσα σε όλα αυτά που της συμβαίνουν η μόνη της ελπίδα είναι ο Αντρέας, τρία χρόνια μεγαλύτερός της, που είναι ο προστάτης της από μικρός και την προτρέπει να το σκάσει και να φύγουν μαζί. Εκείνη δειλιάζει, φοβάται και μαθαίνει να ξεφεύγει από τη μοναξιά με ατελείωτες συζητήσεις τα βράδια. O φόβος μπροστά στην ελευθερία και η απώλεια της αγάπης μπορούν αργά αλλά συστηματικά να μετατρέψουν μια νεαρή γυναίκα γεμάτη ζωή σε σκιά του εαυτού της.


Η κριτική μου…
Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον και εντυπωσιακό βιβλίο. Ο τίτλος προετοιμάζει τον αναγνώστη για κάτι διαφορετικό. Αρχικά, θα ήταν καλό να διευκρινίσουμε τον όρο «Μέθοδος της Ορλεάνης»: Ήταν η πρώτη βιομηχανική μέθοδος παραγωγής ξιδιού από κρασί ή άλλα αλκοολούχα ποτά. Κατ’ αυτή την μέθοδο χρησιμοποιούν ξύλινα βαρέλια των 200 λίτρων μισογεμισμένα για να αφήνουν επαρκή χώρο ώστε να κυκλοφορεί ελεύθερα ο αέρας που μπαίνει  από δύο τρύπες που υπάρχουν λίγο πάνω από την επιφάνεια του κρασιού. Το  έτοιμο ξίδι βγαίνει  από στρόφιγγα κοντά στον πυθμένα του βαρελιού. Η προσθήκη νέου κρασιού γίνεται με προσοχή για να μην καταστραφεί η «μαγιά» του ξιδιού και να συνεχιστεί η παραγωγή του. Αυτή η  μέθοδος δίνει δυνατά και γευστικά ξίδια αλλά σπάνια εφαρμόζεται πλέον, γιατί η παραγωγή είναι χρονοβόρα άρα ασύμφορη.
Ο τίτλος επιβεβαιώνει τις προσδοκίες του αναγνώστη: το θέμα το οποίο πραγματεύεται η συγγραφέας είναι πρωτότυπο. Η πλοκή του εξελίσσεται σχετικά γρήγορα, πράγμα που καθηλώνει τον αναγνώστη, καθώς αγωνιά για την εξέλιξη της ιστορίας: πάθη, μίση και μυστήριο.
Ίσως, ένα μειονέκτημα είναι ότι περιγράφει πολλά γεγονότα τα οποία δεν έχουν σχέση με τη πλοκή και αυτό κουράζει τον αναγνώστη. Επίσης, το τέλος του βιβλίου δε με δικαίωσε, γιατί περίμενα να γίνει η ανατροπή. «Αν το όνομα της πρωταγωνίστριας : «Αρέθα» , παραπέμπει σε γνωστή τραγουδίστρια του αμερικανικού νότου, αν η Ορλεάνη παραπέμπει στη Νέα Ορλεάνη και στη τζαζ , τότε η μέθοδος παραγωγής ξιδιού – προϊόντος αντίστοιχου με τη τζαζ ,που τόσο μπορεί να κάνει πιο γευστική τη ζωή μας ,όσο και να «ξινίσει» αυτούς που μας θέλουν προβλέψιμους – λειτουργεί μεταφορικά , μετατρέποντας αυτό το «βαρετό» βιβλίο σε ανάγνωσμα για τους καταπιεσμένους όλου του κόσμου. Μόνο μία τέτοια οπτική θα μας έκανε να παραβλέψουμε τις αφηγηματικές του ατέλειες».
Πρόκειται για ένα βιβλίο που διαβάζεται εύκολα, διότι η γλώσσα είναι απλή και κατανοητή. Θεωρώ ότι απευθύνεται κυρίως στο γυναικείο κοινό, καθώς το βιβλίο αναφέρεται σε ένα κορίτσι το οποίο βρίσκεται μπροστά σε κινδύνους φανταστικούς ή πραγματικούς και βυθίζεται σε βαθύς ύπνους που διαρκούν μερόνυχτα.

Βιβλιογραφία



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου