Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

“Η ματζίκα της αγάπης”

Η ματζίκα της αγάπης
εκδόσεις Ψυχογιός, 2005
Πασχαλία Τραυλού

(Κριτική της μαθήτριας Στέρτσου Γαρυφαλλιάς)


Λίγα λόγια για την συγγραφέα…
Η ΠΑΣΧΑΛΙΑ ΤΡΑΥΛΟΥ γεννήθηκε στην Τρίπολη Αρκαδίας, το 1970. Τα παιδικά της χρόνια μέχρι και την εφηβεία άλλαζε συχνά τόπο διαμονής, λόγω των μεταθέσεων του στρατιωτικού πατέρα της. Από νωρίς ασχολήθηκε με τη ζωγραφική, τη μουσική και τον γραπτό λόγο. Το 1988 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα, όπου σπούδασε ελληνική κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών. Τότε έκανε τις πρώτες συγγραφικές της απόπειρες με μικρά διηγήματα που δημοσιεύονταν σε τοπική εφημερίδα της Βέροιας. Αργότερα, παρακολούθησε διετή κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών για τη λατινική ποίηση Ορατίου και Βιργιλίου, ενώ προσφάτως ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές της στο πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τίτλο «Φύλο και νέα εργασιακά και εκπαιδευτικά περιβάλλοντα στην κοινωνία της Πληροφορίας», με ειδικότητα σε ζητήματα ενδυμασίας και εργασιακού χώρου. Είναι μέλος της Eταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και εργάζεται στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολουμένων. Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά, ενώ διηγήματά της έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογές.

Ορισμένα από τα βιβλία της…
  • Γυάλινος χρόνος
  • Με μπαλαντέρ την μοναξιά
  • Τα ρόδα της σιωπής
  • Ήθελα μόνο ένα αντίο
  • Οι εραστές της γραφής
  • Κλειδωμένο συρτάρι
  • Φτερά από μετάξι
  • Η γυναίκα του φάρου
  • ‘Εστω μια φορά
  • Η γειτονιά μας,μια μεγάλη αγκαλιά
Η πλοκή…

To βιβλίο πραγματεύεται το βίο της Ζαφείρας, μιας τσιγγάνας που στο πρόσωπό της ζωντάνευσε ένας θρύλος, που κληροδοτούσε σε μια γυναίκα δυνατή το χάρισμα της διαίσθησης του μέλλοντος. Η Ζαφείρα, το μόνο θηλυκό της οικογένειας, γεννιέται με τον τίτλο της «Ματζίκας της Αγάπης» που κυοφορούνταν για εφτά γενιές μετά το θάνατο της Ρουσλάνας (τσιγγάνας προγόνου της Ζαφείρας), η οποία πληγωμένη από μια μεγάλη αγάπη, καταφεύγει στο θάνατο, ενώ η ψυχή της αναζητεί ένα σώμα να οικειοποιηθεί. Ένα τραγικό περιστατικό γίνεται η αφορμή για να συνειδητοποιήσει η Ζαφείρα τόσο το χάρισμα, όσο και την ευθύνη που αυτό συνεπάγεται. Δίχως, όμως, να έχει το σθένος να βαστάξει το χρέος της γνώσης του μέλλοντος, δραπετεύει από τον καταυλισμό της, αναζητώντας μια ζωή μακριά από τα ξόρκια και τα μυστικά των τσαντιριών. Συντροφιά της στο νέο ξεκίνημα της ζωής μέχρι και την τελευταία της πνοή υπήρξε ένας κληρικός (ο πατέρας Ισίδωρος), ο οποίος διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο για τη διαμονή της Ζαφείρας στο σπιτικό της αστής οικογένειας Αρχοντίδη, νομάρχη της Λήμνου.
Επιστήθια φίλη της Δέσποινας Αρχοντίδη (κόρη του Αρχοντίδη που είχε παρακόρη του την Ζαφείρα) η Ζαφείρα συμπαραστέκεται και βιώνει μαζί της τον έρωτά της για τον Μαθιό (ναυτικό). Οι συγκυρίες δεν επέτρεψαν στον έρωτα αυτό να πάρει μορφή και όντας απωθημένος, έμελλε κάποια στιγμή να βιωθεί, αποφέροντας όμως αρκετά δεινά και προκαλώντας τη ζήλια του Γεράσιμου (αδερφού της Δέσποινας), ο οποίος χρόνια ερωτευμένος μαζί της αδυνατεί να καταλαγιάσει το πάθος του και ασελγεί εις βάρος της, φτάνοντας ως το φόνο της!
 Ο έρωτας όμως της Δέσποινας και του Μαθιού απέδωσε τον καρπό του, την Μάγδα την οποία φυγάδευσε ο Γεράσιμος προκειμένου να διαφυλάξει το κύρος και την θέση που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Η μοίρα όμως θα οδηγούσε την Μάγδα πίσω στην Λήμνο και θα την έσμιγε οριστικά με τον πατέρα της Μαθιό.
Τραγικό τέλος βίωσε και η Ασπασία (σύζυγος Γεράσιμου), η οποία απατώντας τον μ' ένα νεαρό στρατιωτικό, θανατώθηκε με βάναυσο τρόπο από τον ίδιο τον Γεράσιμο. Η Ζαφείρα, αν και γνωρίζει την αλήθεια, προσφέρει άλλοθι στον Γεράσιμο προκειμένου να μην σπιλώσει το όνομα των παιδιών που είχε αποκτήσει από τον γάμο του με την Ασπασία (Ελένη-Αρτέμη). Στη συνέχεια, βέβαια, αποκαλύπτει τις παρατυπίες του Γεράσιμου, για να προσφέρει κάλυψη στον γιο του Αρτέμη, ο οποίος δολοφόνησε τον μέλλοντα σύζυγο της αδερφής του (Αστέρη) εξαιτίας της ιδιοτέλειας του χαρακτήρα του. Τέλος, οι σπουδές της Πέτρας έδωσαν την ευκαιρία στη Ζαφείρα να γνωρίσει τον έρωτα στο πρόσωπο του Μίλτον (καθηγητή της Πέτρας). Η ευτυχία όμως δεν έμελλε να κρατήσει, καθώς η Ζαφείρα άφησε την τελευταία της πνοή στο ταξίδι αναζήτησης της "προσωπικής της ευτυχίας"...!


Η κριτική μου…

Ένα βιβλίο που πραγματεύεται το ρόλο του πεπρωμένου στη ζωή μας και ζωγραφίζει με το πιο παραστατικό τρόπο την αέναη μάχη του ριζικού και των ονείρων. Η "Ματζίκα της Αγάπης" δραπέτευσε από τον καταυλισμό της δίχως να μπορεί να διαχειριστεί το βάρος της πρόβλεψης του μέλλοντος και να διεκδικήσει όσα η μοίρα της χρώσταγε σ' ένα νησί της χώρας μας, για να καταλάβει τελικά ότι ανεξάρτητα από το χρώμα και την φυλή, το χρόνο και τον τόπο, οι άνθρωποι έχουν τα ίδια πάθη, τα ίδια όνειρα, τις ίδιες αδυναμίες, όπως και το ίδιο μερίδιο στην αγάπη! Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί την αγάπη και το βιβλίο το υποδεικνύει με το πιο παραστατικό τρόπο, μέσα από την ζωή του Γεράσιμου ο οποίος αν και αλύγιστος, κατάφερε να ημερεύσει την αχαλίνωτη ψυχή του με την αγάπη. Με εντυπωσίασε ο έρωτας της Δέσποινας και του Μαθιού, αλλά και το ολοκληρωτικό δόσιμο του Μαθιού στην Δέσποινα, η οποία και μετά το θάνατό της είχε στοιχειώσει το μυαλό του και κατείχε την πρώτη θέση στις σκέψεις του
             Η συγγραφέας επιχειρεί να μας καταστήσει συνοδοιπόρους της ζωής της Ζαφείρας μέσα από την λεπτομερή περιγραφή. Εύλογο είναι να δημιουργείται η εντύπωση πως με τη μέθοδο αυτή θα επιδίδεται στην αμετροέπεια και η ανάγνωση θα καθίσταται κουραστική. Αντιθέτως, όμως, η συγγραφέας καταφέρνει χωρίς να επιδίδεται σε πλατειασμούς να κρατάει το ενδιαφέρον αμείωτο μέσω της ώριμης και μεστής γραφής καθώς και μέσω του γλαφυρού και παραστατικού τρόπου αφήγησης των γεγονότων που μοιάζουν σαν να εκτυλίσσονται εκείνη την στιγμή. Μ' αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ένα μωσαϊκό, στο οποίο ο καθένας μπορεί να αφήσει την φαντασία του ελεύθερη να φτιάξει το δικό της τοπίο.
            Η συγγραφέας όμως καθώς αφηγείται τα γεγονότα παραθέτει τα δικά της σχόλια, που αφορούν τα πρόσωπα της ιστορίας. Βέβαια, ο αναγνώστης σχηματίζει αντικειμενική άποψη για τους πρωταγωνιστές, καθώς οι χαρακτήρες διαγράφονται μέσα από τις πράξεις τους.
Πρόκειται για ένα βιβλίο που ταξιδεύει τους αναγνώστες στην νοοτροπία και στην κουλτούρα λαών μέσα από τις καλογραμμένες σελίδες του που αφηγούνται περιπέτειες, πάθη, μυστικά και αδιέξοδα. Γι'αυτό, συστήνω ανεπιφύλακτα το συγκεκριμένο βιβλίο στους αθεράπευτα ρομαντικούς και σ 'αυτούς που επιθυμούν να περιπλανηθούν στο λυκαυγές της αγάπης και του έρωτα!

Βιβλιογραφία




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου