“Η εξομολόγηση”

“Η εξομολόγηση”

εκδόσεις Άγκυρα, 2008

Αντώνης Δελώνης

(Κριτική του μαθητή Χρησταντωνίου Λάζαρου)

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα…

            Ο Αντώνης Δελώνης γεννήθηκε στην Αθήνα, υπηρέτησε στη Δημόσια Εκπαίδευση και από το 1979 ως σήμερα γράφει μυθιστορήματα και θεατρικά έργα για παιδιά και νέους. Έργα του και κείμενα έχουν περιληφθεί σε πολλές Ανθολογίες και έχουν μεταφρασθεί στα γαλλικά, αγγλικά, ρωσικά. Είναι συγγραφέας -κυρίως- για εφήβους και νέους. Στα έργα του καθρεφτίζονται οι ανησυχίες, τα όνειρα, οι ελπίδες των νέων παιδιών του γυμνασίου και λυκείου. Με ζωντανή γλώσσα, χιούμορ, με γνώση της ψυχολογίας τους και των λογής προβλημάτων που αντιμετωπίζουν (στο σχολείο, στο σπίτι, στην κοινωνία) "χτίζει" μυθιστορήματα που έχουν συναρπαστικό ενδιαφέρον, ευαισθησία, αισιοδοξία για το μέλλον και πίστη στον έρωτα και τη φιλία. Έχει λάβει αρκετά πρώτα βραβεία για μυθιστόρημα, ποίηση και θέατρο. Το 2008 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο για το παιδικό μυθιστόρημα "Αγαπώ μια γάτα! Εντάξει;".  Το βιβλίο «Η εξομολόγηση» κατέκτησε το πρώτο βραβείο εφηβικού μυθιστορήματος. 

Η πλοκή…

 Ο Παύλος, ένα αθώο και έξυπνο παιδί, αποφασίζει μια μέρα με τους φίλους του να πάει σε ένα πάρτι. Εκεί γνωρίζει την Λέλα την οποία ερωτεύεται. Η Λέλα, όμως, τον μπλέκει στον κύκλο των ναρκωτικών, τόσο ξαφνικά που  αυτός δεν το έχει συνειδητοποιήσει. Αφού έβγαιναν για πολύ καιρό σε ακριβά μαγαζιά, ξαφνικά χωρίζουν, όταν η αστυνομία συλλαμβάνει τη Λέλα. Απελπισμένος ο Παύλος αφού δεν μπορεί να βγάλει πια «εύκολα» χρήματα από την πώληση ναρκωτικών, ώστε να αγοράσει τη "δόση" του, καταφεύγει στην Καίτη, μια φίλη του, και τον φιλόλογο του ζητώντας απεγνώσμενα χρήματα. Ο Παύλος, βλέποντας τη ζωή του σιγά σιγά να καταστρέφεται, αποφασίζει να ξεμπλέξει από τα ναρκωτικά ζητά τη βοήθεια ενός φωτισμένου παπά, του φιλολόγου του και της Καίτης.

Η κριτική μου…

Πρόκειται για ένα βιβλίο πολύ ενδιαφέρον, αφού πραγματεύεται ένα επίκαιρο θέμα, τη σύγχρονη μάστιγα των ναρκωτικών. Μέσα από τη δυνατή αφήγηση, παρακολουθούμε όλη την ιστορία – πορεία των παιδιών που εθίζονται στα ναρκωτικά και δυστυχώς, δεν μπορούν να βρουν όλα το δρόμο της επιστροφής. Η πλοκή ήταν ανατρεπτική, αφού δεν περιμένεις ένα έξυπνο παιδί να αποδειχθεί τελικά τόσο αφελές. Το τέλος με δικαίωσε, καθώς ο ήρωας τελικά κατάφερε να απεξαρτηθεί από τα ναρκωτικά μετά από μεγάλες προσπάθειες. Από τους άλλους χαρακτήρες με εντυπωσίασαν ο παπάς , ο φιλόλογος και η Καίτη που συμπαραστάθηκαν στον Παύλο και έκαναν ό,τι μπορούσαν για να ξεμπλέξει ο Παύλος από τα ναρκωτικά.

Συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όλους να διαβάσουν το βιβλίο, επειδή είναι ένα ευχάριστο μυθιστόρημα και κυρίως το προτείνω στους εφήβους και στους νέους, γιατί όχι μόνο προβληματίζει, αλλά και «διδάσκει» με τα μηνύματα που μεταδίδει: τα ναρκωτικά οδηγούν στο πλήρες αδιέξοδο.

Βιβλιογραφία 

• Βιβλιοκριτική