”Τα χρόνια τρέχοντας”

”Τα χρόνια τρέχοντας”

εκδόσεις Πατάκη, 1999

Τούλα Τίγκα

(Κριτική της μαθήτριας Ζήνα Ευαγγελίας)

Λίγα λόγια για την συγγραφέα...

            Γεννήθηκε στα Τρίκαλα, όπου και ζει σήμερα. Έζησε στο Πήλιο, στο Βόλο και στη Θεσσαλονίκη, όπου τελείωσε το γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. Στα Τρίκαλα ξαναγύρισε όταν έκανε δική της οικογένεια.

            Από την εφηβική της ηλικία έγραφε τους πρώτους στίχους και ιστοριούλες που κύριο θέμα τους είχαν την καθημερινότητα της στο σχολείο και στη γειτονιά.  Αφελή και άτεχνες προσπάθειες που όμως ήταν καθοριστικά για να ανακαλύψει το συναίσθημα της έκφρασης μέσα από το γραπτό λόγο. Την γοήτευσε τόσο που άρχισε να γράφει πολύ και να διαβάζει. Διακρίθηκε σε διαγωνισμούς διηγήματος, ποίησης και μυθιστορήματος. Οι έπαινοι και τα βραβεία συμπληρώνουν την συγγραφική της πορεία. Έγραφε σε τοπικές εφημερίδες και συμμετείχε σαν ομιλήτρια σε πολλές διαλέξεις και ομιλίες. Για 6 χρόνια υπηρέτησε στη θέση της προέδρου της ΧΕΝ Ελλάδος.  Έχει γράψει μέχρι τώρα 7 βιβλία και έχει βραβευτεί με σημαντικά βραβεία.

Τα έργα της συγγραφέως...

            Έχει γράψει βιβλία για παιδιά και για νέους και μυθιστορήματα. Στα έργα της συγκαταλέγονται τα βραβευμένα

·Οδός Γραβιάς , Μίνωας, 1984, Εκδόσεις Πατάκη, 1991 (Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου),

·Ιστορία για μελάνι και πένα, BELL , 1986 (Ειδικό Βραβείο “για την ευαισθησία της γραφής”),

·Η άλλη όχθη του καλοκαιριού, Δόμος, 1989,

·Η τριπλή νύχτα, Δόμος, 1991, Εκδόσεις Πατάκη, 2003

·Η εποχή των υακίνθων, Εκδόσεις Πατάκη, 1993 (Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου),

·Η βοή των υδάτων, Εκδόσεις Πατάκη, 1996,

·Τα χρόνια τρέχοντας, Εκδόσεις Πατάκη, 1999, (Βραβείο περιοδικού “Διαβάζω” και Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου).

Η πλοκή...

            Στην αρχή, ήταν η παιδική παρέα της γειτονιάς του Βόλου: η Εύα, η Σμαρώ, ο Πετράκης και η Αναστασία. Τέσσερα παιδιά που μεγάλωναν μαζί, χρόνια γεμάτα από χαμόγελα και παιχνίδι: στο σχολείο, στα καλοκαίρια στο Πήλιο και στην ασφάλεια του πατρικού σπιτιού. Τα μαθητικά χρόνια ακολούθησαν οι εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, η επιτυχία για τους τρεις εξ αυτών- η Αναστασία απέτυχε και  αρραβωνιάστηκε-, και το πέρασμα στο επόμενο μεγάλο στάδιο της ζωής τους... Εκείνο των φοιτητικών χρόνων. Η Εύα και η Σμαρώ στην Θεσσαλονίκη, ενώ ο Πετράκης στην Αθήνα. Ήταν φθινόπωρο του 1982. Το τέλος της παιδικής παρέας είχε φτάσει...

            Μια νέα παρέα ήρθε να πάρει τη θέση της παλιάς, της βολιώτικης.. Πίσω από τη Ροτόντα στη συμπρωτεύουσα πέντε κορίτσια, η Εύα, η Σμαρώ, η Σάσα, η Μαργαρίτα και η Ελένη, ζούσαν μαζί το όνειρο, μοιράζονταν τις κοριτσίστικες ανησυχίες, μάθαιναν την φιλία με τα όμορφα και τα άσχημα της, ζούσαν την ανεξαρτητοποίηση  αναλαμβάνοντας όλες τις νέες υποχρεώσεις -μαζί με αυτές και το νοικοκυριό-, πάντα όμως περιμένοντας τον μεγάλο έρωτα...

            Τα φοιτητικά χρόνια είναι η περίοδος που δοκιμάζεις πράματα για πρώτη φορά και αυτό είναι που τα κάνει ιδιαιτέρως σημαντικά και ενδιαφέροντα. Για τα επόμενα έξι χρόνια που διήρκεσαν οι σπουδές της κοριτσίστικης παρέας η ζωή των κοριτσιών  μόνο μονότονη δε φαινόταν. Έρωτες, τσακωμοί, παρέες, άνθρωποι που μπαινόβγαιναν στη ζωή τους πότε ανώδυνα και πότε αφήνοντας σημάδια, και άνθρωποι που ήρθαν για να αλλάξουν τη μοίρα, έκαναν τη καθημερινότητα να ξεχνάει τη πλήξη. Και εκεί έρχεται η στιγμή που αλλάζουν πάλι όλα. Για την Εύα, μετά το πτυχίο της Γαλλικής φιλολογίας, ήρθε η ώρα να κάνει ένα βήμα μπροστά, με την Αθήνα επόμενο προορισμό της. Μόνο που αυτή τη φορά θα το έκανε μόνη της. Η Σμαρώ θα έμενε πίσω στη Θεσσαλονίκη.

            Η εποχή της αναζήτησης εργασίας και της ολοκληρωτικής ανεξαρτητοποίησης από την οικογένεια είχε μόλις ξεκινήσει. Βρισκόμαστε στα 1988 και η Εύα είναι μόνη, άνεργη και χωρίς καμία βοήθεια στην ελληνική πρωτεύουσα. Το Παρίσι την προσκαλεί κοντά του και αυτή για ακόμα μια φορά αφήνει τη βολή της και ξεκινάει να ανακαλύψει το καινούριο, το άγνωστο, αυτό που θα την φέρει πιο κοντά στην επιτυχία. Καινούριες φιλίες, καινούργιες παρέες, καινούργια στέκια, καινούργιοι έρωτες...

      Η ζωή, όμως, και πάλι παίζει το δικό της παιχνίδι. Ο δρόμος της επιστροφής δύσκολος… Ο θάνατος περίμενε την Εύα να τον συναντήσει πίσω στη παιδική της γειτονιά.... Όλα ήταν ίδια -ή σχεδόν ίδια, αφού το σενάριο της αντιπαροχής ολοένα και πλάκωνε τη καρδιά και το μυαλό της- και όλα ήταν διαφορετικά πια....

Η κριτική μου...

            “Τα χρόνια τρέχοντας”.... Διαβάζοντας το μυθιστόρημα είναι σα να ταξιδεύεις σε εικόνες γεμάτες χρώματα και αρώματα. Έχεις την αίσθηση ότι συμμετέχεις στα δρώμενα., ότι είσαι μέλος της εκάστοτε παρέας, πότε στις γειτονιές του Βόλου, πότε στις φοιτητικές της Θεσσαλονίκης και πότε κομμάτι της ζωής στο Παρίσι. Η συγγραφέας μέσα από μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα και τρυφερή ιστορία μιας παρουσιάζει το πέρασμα μια έφηβης κοπέλας στον κόσμο της ενήλικης γυναίκας. Οι αλλαγές στις προτεραιότητες, στον τρόπο που αντιμετωπίζει τα πράματα ακόμα και στον τρόπο που ερωτεύεται σκιαγραφούνται γλαφυρά και έντονα.

        Τα συναισθήματα πολλά... χαράς, συμπαράστασης, θαυμασμού, ικανοποίησης, μίσους, έκπληξης, απόγνωσης, φόβου, λαχτάρας, λύπης, έρωτα...όπως και οι αναμνήσεις... πολιτικά γεγονότα που άλλαξαν την ιστορία μέχρι τραγούδια της εποχής… Με ένα μοναδικό τρόπο μας μεταφέρει στο κλίμα του παλιού Βόλου, της παλιάς Θεσσαλονίκης , της Αθήνας αλλά και του Παρισιού της δεκαετίας του '80. Με έκανε να νοιώσω ότι τα έχω ζήσει και εγώ. Μια γλυκιά γεύση ότι και εγώ υπήρξα φοιτήτρια εκείνης της εποχής και οι ιστορίες είναι και δικές μου αναμνήσεις που είχαν κρυφτεί στο βάθος των συρταριών του μυαλού μου...

            Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες του βιβλίου, η πιο γλυκιά ανάμνηση από  τα χρόνια της Εύας είναι η φοιτητική ζωή. Η πρώτη προσπάθεια να κατακτήσεις το αύριο, η ανυπομονησία να δοκιμάσεις πόσο μεγάλος και ισχυρός είσαι και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να ξεχνάς ή να θυμάσαι. Όταν έρχεται η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι μεγάλωσες, που αποφασίζεις να αφήσεις την ήσυχη στρωμένη ζωή σου και να πας σε κάτι άγνωστο. Αυτή έρχεται μετά τις πανελλαδικές και μετά το πτυχίο. Κορυφαίο γεγονός του βιβλίου ο θάνατος της Σμαρώς... Σελίδες γεμάτες πόνο, λύπη.. Σε συνεπαίρνει που ξαφνικά αισθάνεσαι σα να κόπηκε ένα κομμάτι από τη δικιά σου καρδιά...

            Το βιβλίο αυτό για μένα είναι η αιτία να το σκέφτομαι μες στη μέρα... Καταστάσεις που ζούσε η Εύα , σκέψεις δικές της ή των άλλων κοριτσιών , θα σε βγάλουν σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε να ζούμε. Μερικές φορές οι όμορφες στιγμές της ζωής μας είναι αυτές που τις βαριόμαστε όταν τις ζούμε... όμως δεν πρέπει να περιμένουμε το θάνατο να έρθει για να τις εκτιμήσουμε....

Βιβλιογραφία

Βιβλιοκριτική

Βιογραφικό σημείωμα