Σάββατο 22 Μαρτίου 2014

“Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της”

“Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της”
εκδόσεις Μεταίχμιο,  2011
Άλκη Ζέη
(Κριτική του μαθητή Τσερκεζίδη Στάθη)


(Το βιογραφικό σημείωμα της συγγραφέως έχει προηγηθεί σε άλλη ανάρτηση.)



Η πλοκή…
Η Κωνσταντίνα, ένα δεκατριάχρονο κορίτσι ζούσε με τη γιαγιά της και τους γονείς της σε μια ελληνική πόλη. Η γιαγιά της δεν τη αγαπούσε ιδιαίτερα γιατί από τη μέρα που γεννήθηκε ήταν ένα μικρό «λειψανάκι» και ασχημούλα σε αντίθεση με την ξαδέρφη της που ήταν όμορφη αλλά είχε πεθάνει. Οι γονείς της Κωνσταντίνας αποφασίζουν να μετακομίσουν για δουλειά στη Γερμανία την οποία η γιαγιά μισούσε λόγω της κατοχής.
Η καινούρια ζωή καθώς και το καινούργιο σχολείο αρέσουν πολύ στην Κωνσταντίνα. Ο Διευθυντής του σχολείου Σερ Χάινερ της έχει ιδιαίτερη αδυναμία και εκεί, επίσης, γνωρίζει και τη Μπριγκίτε που γίνεται η καλύτερη της φίλη. Δυστυχώς όμως η Κωνσταντίνα αρρωσταίνει και οι γονείς της πρέπει να την στείλουν στην Ελλάδα για να γίνει καλά. Και δεν ήταν μόνο αυτό... Οι γονείς της ανακοίνωσαν στην μικρή ότι χωρίζουν. Απογοητευμένη και στεναχωρημένη αναγκάζεται να μετακομίσει στην Ελλάδα. Η γιαγιά Φαρμούρ όπως την ονόμασε η Κωνσταντίνα φρόντιζε τη μικρή αλλά δε μπορούσε να καταλάβει και να συζητήσει μαζί της αυτά που την απασχολούσαν. Το σχολείο δεν της πολυάρεσε εκτός από κάποιον καθηγητή τον Κύριο Μπένο που τον είχε ταυτίσει με τον Σερ Χάινερ της Γερμανίας.
Κάποια μέρα ξεφεύγει από τη προσοχή της γιαγιάς και πηγαίνει βόλτα στο χωριό. Εκεί γνωρίζει ένα ζευγάρι τουριστών τους οποίους αναλαμβάνει να ξεναγήσει και για πρώτη φορά γνωρίζει και τα θαυματουργά χαπάκια. Στο σχολείο της γνωρίζει τον Λουμίνη, ένα αγόρι από μεγαλύτερη τάξη ο οποίος είναι χρήστης ναρκωτικών. Σιγά σιγά η Κωνσταντίνα, θέλοντας να εξασφαλίσει τη δόση της, κλέβει τα πολύτιμα γραμματόσημα της γιαγιάς και κάνει όνειρα να γυρίσει πίσω στη Γερμανία με τον Λουμίνη. Του δίνει τη συλλογή για να την πουλήσει και να βγάλει εισιτήρια, αλλά αυτός εξαφανίζεται. Απελπισμένη η μικρή πηγαίνει στη Λαίδη Ντι, την έμπορο ναρκωτικών, η οποία για να την ηρεμήσει της κάνει μια ένεση. Ο Λουμίνης βρίσκει την Κωνσταντίνα σε κωματώδη κατάσταση και την αφήνει στη πόρτα της γιαγιάς της. Η γιαγιά καταλαβαίνει τι συμβαίνει και αρχίζει τη διάσωση της εγγονής. Ο Κύριος Μπένος και η γυναίκα του επισκέπτονται την Κων/να. Η γυναίκα του ήταν σε παρόμοια κατάσταση αλλά τώρα είναι μια χαρά. Η Λάιδη Ντί εμφανίζεται στο σπίτι της Κων/νας και την ενημερώνει πως ο Λουμίνης είχε πεθάνει από τα ναρκωτικά και της έδωσε το φυλαχτό του.  Η Κωνσταντίνα αισθάνθηκε να την τυλίγουν οι αράχνες όπως ακριβώς τη μέρα που γεννήθηκε. Έκλαψε για το χαμό του φίλου της και αποφάσισε να μη ξαναγυρίσει στον ψεύτικο κόσμο των ναρκωτικών.


Η κριτική μου…
Το βιβλίο «Η Κωνσταντίνα και οι αράχνες της» είναι ένα ρεαλιστικό, συγκινητικό, ανθρώπινο. Απευθύνεται σε όλους τους αναγνώστες, ιδιαίτερα στο εφηβικό κοινό, αφού περνάει επίκαιρα μηνύματα.  Οι έφηβοι μπορούν να ταυτιστούν με τη Κωνσταντίνα, γιατί τα προβλήματα της πρωταγωνίστριας μπορεί να είναι προβλήματα οποιουδήποτε έφηβου. Η Κωνσταντίνα αισθάνεται απογοητευμένη και μόνη, επειδή κατά τη γνώμη της οι γονείς της την έστειλαν στη γιαγιά της για να ξαναφτιάξουν μια καινούρια οικογένεια. Σε μια πολύ ευαίσθητη ηλικία νιώθει απόρριψη από τα δυο πιο αγαπημένα της πρόσωπα. Η γιαγιά από την άλλη πλευρά δεν προσπαθεί να  πλησιάσει και να καταλάβει την εγγονή της χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι δεν την αγαπάει. Σε ένα καινούριο περιβάλλον χωρίς την αποδοχή των συνομηλίκων και της γιαγιάς μακριά από τους γονείς της αναζητά τη λύση στα ναρκωτικά. «Τα χαπάκια» δημιουργούσαν μια άλλη Κωνσταντίνα δυνατή όμορφη που δεν την ενδιαφέρει τίποτα. Αυτό όμως ήταν κάτι παροδικό και η Κωνσταντίνα ευτυχώς γρήγορα καταλαβαίνει ότι η λύση αυτή οδηγεί στο θάνατο.
Η συγγραφέας του βιβλίου γνωρίζοντας τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες των εφήβων θέλει να αφυπνίσει το αναγνωστικό κοινό θίγοντας με πολύ ωραίο και διακριτικό τρόπο το μεγάλο πρόβλημα των ναρκωτικών που αποτελεί ίσως τη μεγαλύτερη ανησυχία όλων. Το σημαντικότερο είναι ότι το τέλος είναι αισιόδοξο προσφέροντας αγαλλίαση στη ψυχή του αναγνώστη.

Βιβλιογραφία



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου